Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Duo Reges: constructio interrete. Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est.

Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt;

Quis negat?: Duo enim genera quae erant, fecit tria.
Audeo dicere, inquit.: Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?

Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Nam bonum ex quo appellatum sit, nescio, praepositum ex eo credo, quod praeponatur aliis. Earum etiam rerum, quas terra gignit, educatio quaedam et perfectio est non dissimilis animantium. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Hoc sic expositum dissimile est superiori. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Rem unam praeclarissimam omnium maximeque laudandam, penitus viderent, quonam gaudio complerentur, cum tantopere eius adumbrata opinione laetentur?

Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?
Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc.
An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?

Tum Lucius: Mihi vero ista valde probata sunt, quod item fratri puto.
Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.
In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt.
Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est?
Et hercule-fatendum est enim, quod sentio -mirabilis est apud illos contextus rerum.

Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Quae duo sunt, unum facit.

Bork

Res enim fortasse verae, certe graves, non ita tractantur,
ut debent, sed aliquanto minutius.